شرکت های فعال در بازارهای نوظهور، پس از بازارهای داخلی، طبیعتا به دنبال توسعه در بازارهای خارجی می رن تا در آینده به شرکت های چند ملیتی تبدیل بشن. انگیزه آن ها از این کار یافتن مقصد بعدی خود در بازاری بالنده و بالغ مانند اروپا یا آمریکای شمالی است.
دلایل بسیاری برای این امر وجود داره. حاشیه سود بزرگ تر این گونه بازارها، برند سازی در این بازارها پس از فتح آن ها و تبدیل شدن به شرکت های با اعتبار بالا در اثر حضور در بازارهای پیشرفته! ولی به نظر من تصمیم عاقلانه برای این گونه شرکت ها، تلاش در جهت تکرار موفقیت کسب شده در بازار داخلی اما این بار در بازارهای نوظهور سایر کشورهاست!
مثال خوبی که در این حوزه می تونیم عنوان کنیم شرکت هندی بهارتی ارته که بزرگترین اپراتور تلفن همراه در هندوستان به شمار می ره و دارای بیش از دویست میلیون مشترکه! این شرکت به راهکاری بنیادی در کاهش هزینه ها رسیده که دسترسی میلیون ها هندی رو به این بازار میسر کرده.
اونا زمانی که تصمیم گرفتن پا در بازارهای خارجی بذارن، به جای پیروی از رویه مرسوم گرایش به بازار اروپا و آمریکا، آفریقا رو انتخاب کردن، که قاره ای با حدود یک میلیارد جمعیته. یعنی مشابه بازار هند با نرخ رشد حدود پنج تا شش درصد در سال. بنابراین قماری سنگین روی آفریقا کردن و شرکت ارتباطات زین که در پانزده کشور آفریقایی فعالیت داشت رو خریدن. اونا ده میلیارد دلار صرف خرید شرکت کردن و حالا سعی دارن مدل نوآورانه خودشون توی هند و در آفریقا هم پیاده سازی کنن! رویایی که این شرکت در سر داره، اینه که به بزرگ ترین اپراتور ارتباطات در آفریقا تبدیل بشه. اونا می خوان از شرکت های فعلی تلفن همراه فعال در آفریقا، مثل ام تی ان که شرکتی آفریقایی و چند ملیتی و همچنین از ارنج و وودافون که شرکت های غربی فعال در آفریقا هستن عملا پیشی بگیرن!
ولی شرکت ارتل بر این باور که بر مبنای تجربه هند و سازگار سازی اون با بافت قاره آفریقا می تونه دست به نوآوری بزنه و اکوسیستم جدیدی رو در حوزه ی خدمات ارتباطی آفریقا شکل بده! اونا امیدوارن این کار رو با افزایش دسترسی، کاهش تعرفه ها و ارائه خدمات جانبی که آفریقایی ها در حال حاضر به اون دسترسی ندارن انجام بدن. خدماتی مثل: بانکداری اینترنتی و غیره که به دلیل نبود ارتباطات و اینترنت در آفریقا وجود نداره!
این رویکرد گزینه جالب و بهتر برای جهانی سازی در اختیار شرکت های فعال در بازارهای نوظهور قرار می ده. شیوه توسعه جنوب جنوب می تونه رویه غالب آینده باشه!