دی اِن اِی خلاقیت-مهارت های 5گانه اکتشافی- مهارت 2: پرسشگری

نوآوران، نه تنها متفاوت فکر می کنند، بلکه متفاوت عمل می کنند. آنها معمولا ایده های جدید را با سوالات می یابند. پرسش ها در واقع نقطه شروع ایده های جدید خواهند بود. سوالاتِ برانگیزاننده  معمولا باعث رنجش ما می شوند، اما این کاری است که مبتکران انجام می دهند. آنها دائما تلاش می کنند درباره دنیای اطرافشان سوال بپرسند تا وضعیت موجود را به چالش بکشند. ای.جی لاولی A.G. Lavly که از سال 2001 تا 2009 مدیر عامل پروکتر اند گمبل Procter and Gamble بود یکی از اینهاست. اولین بار که او را دیدم، زمان مصاحبه بود که باید از او سوالاتی می پرسیدم، اما بر عکس شد! و تازه راستش را بگویم، سوالات او قویتر بود! من از او راجع به مدیریت جهانی پرسیدم و یک لیست از سوالات داشتم. اما در آخر، سوالات او نسبت به من، هم بیشتر بود و هم عمیق تر. او یک ذهن پرسشگر دارد و هر روز با همان منطق شروع می کند که من در دنیا چه چیزی می توانم بیاموزم. در واقع او صبح دوشنبه، از خودش می پرسد این هفته راجع به چه چیزی کنجکاو شوم؟ و چون در 186 کشور مختلف فعالیت دارند، وقتی به گوشه و کنار دنیا سفر می کند، اولین کاری که پس از ترک فرودگاه انجام می دهد رفتن به سوپر مارکت هاست.

سوپر مارکت هایی که محصولات آنها را می فروشند. او مردمی که تولیدات شرکت را می خرند تماشا می کند که چگونه به اجناس نگاه می کنند؟ و یک سوال مهم که در ذهن دارد: آیا وقتی مشتریان محصولات ما را می خرند شاد و شنگول هستند؟ واقعا چند نفر از ما وقتی پودر رختشویی می خریم، ذوق می کنیم؟ اما این چیزی است که او دنبال می کند. آیا محصولات شرکت، مردم را شادمان می کند؟ و بعد، وقتی بازدید از سوپر مارکت ها تمام شد، نوبت به خانه ها می رسد. معمولا 5 یا 6 بازدید از خانه های مردم برای او ترتیب داده شده، به خانه ها می رود و مردم را هنگام مصرف اجناسِ شرکت، تماشا می کند. شوینده ها و مواد آرایشی، بهداشتی. اینجا نوبت به سوال دومی می رسد که در ذهن دارد. این که آیا ما مصرف کنندگان را هنگام مصرف محصولاتمان، شاد و شنگول می کنیم؟

سوالات ما، در حقیقت مشاهداتمان را هدایت می کنند، و یک نیروی بالقوه در خلق ایده های جدید دارند. در یک جای کاملا متفاوت در دنیا، دیوید لینمن در برزیل، یک شرکت هوایی به نام زو zoo تاسیس کرد. شرکتی با قیمت پایین و خدمات بالا. در کشوری که تنها دو خط هوایی گران داشت که سرویس خاصی هم ارائه نمی دادند. یکی از اولین چالش هایی که او با آن مواجه شد، رفت و آمد به فرودگاه بود. فرودگاه یک ساعت از شهر سائوپائولو دور بود وکرایه تاکسی تا فرودگاه، بیش از قیمت بلیط، به هر شهری در برزیل بود. خب، دیوید با خودش فکر کرد: چرا یک سیستم کامل اتوبوسرانی نداشته باشیم؟ مدیران او معترض شدند. خطوط هوایی چه ربطی به اتوبوسرانی دارد؟ کار ما این نیست. اما جواب دیوید این بود: چرا نیست؟ اینقدر تکرار کرد چرا نه؟ چرا نه؟ تا در نهایت آنها فکر کردند، امتحان می کنیم. اتفاقا یک موفقیت عالی از آب در آمد. هر روز هفته، آنها هزاران نفر را با اتوبوس به فرودگاه می آوردند و کاری کردند که شرکت هوایی موفق شد. این کاری است که نوآوران انجام می دهند. آنها راجع به چگونگی رویدادها سوالاتِ چالشی می پرسند و سعی دارند بدانند چرا پدیده ها آنگونه که هستند، هستند. سپس دنیا را با سوالاتی از قبیل چه می شود اگر؟ اگر این کار را بکنیم چه؟ و چرا که نه؟ می آزمایند.

بعضی از این سوالات دنیا را گسترش می دهد. استیو جابز تنها یک نمونه است، او دائم می پرسید. خب اگر اینطور عمل نمی کرد امروز کجا بودیم؟ ما می دانیم این سوالات به چه چیزی منجر شد. به محصولات باور نکردنی. مبتکران دیگر، موارد دیگری می پرسند. مانند این سوالات: اگر ما از فروش محصولات منع شویم چه می شود؟ چه کنیم؟ به چه کسانی بفروشیم؟ این کاری است که ذهن های خلاق می کنند. آنها دائما می پرسند و دیگران را تحریک می کنند تا به ساخت ایده های جدید کمک شود.

منبع:

MIT leadership Center