دی اِن اِی خلاقیت-مهارت های 5گانه اکتشافی- مهارت 4: شبکه سازی

بعضی مبتکران به مشاهده می پردازند، برخی دیگر اهل صحبت اند. دوست دارند با دیگران حرف بزنند. ما به اینها می گوییم شبکه سازان ایده. البته با آن شبکه سازی که معمولا انجام می دهیم تفاوت دارد. ما معمولا شبکه سازی می کنیم تا شغلی دست و پا کنیم، پیشرفت کنیم، یا شاید هم منابعی تامین کنیم. اینها اهمیت دارند، اما این نوع شبکه سازی چیز دیگری است.

شبکه سازی ایده به این معناست که برای مشکلات، راه حلی بیابیم. من مخصوصا با مردم صحبت می کنم تا یک جرقه، یک راه جدید یا یک روش تفکر نو درباره موضوعات مختلف بیابم. خب، به این موضوع فکر کنید. همه، مشکلاتی دارند که برای آنها راه حلی ندارند، اما می توان افرادی را شناسایی کرد که صحبت با آنها کمک کند به چند ایده عالی دست یابیم. به عبارت دیگر، شما خواهید گفت: اگر با این فرد، صحبت کنم به من کمک می کند مشکل را جور دیگری ببینم. چون آنها دنیا را نسبت به من متفاوت می بینند.

پس اگر کسی هستید که رشته تان حسابداری است، به سراغ فردی بروید که بازاریابی یا پزشکی خوانده، یعنی یک رشته متفاوت. اگر در بخش سلامت، کار می کنید، با افرادی از صنایع شیمیایی مشورت می کنید، یا هر صنعت دیگری. این کمک می کند تا مسائل را متفاوت ببینیم. اگر اهل زیمبابوه باشید، یک سنگاپوری در لیست خود قرار دهید. کشورهای مختلف از نظر نگاهشان به دنیا، تفاوت های فاحشی دارند، حتی از نظر سیاسی، اگر چپ یا راست باشید، با افرادی از حزب مخالف خود صحبت کنید. سن و سال هم خیلی مهم است. کسی را در لیست خود قرار دهید که 30 سال از شما بزرگ تر است، یا اگر همسن من باشید، کسی که 30 سال از شما کوچکتر است.

مارک بنیوف موسس سِیلز فورس salesforce  و پردازش ابری است. او کل این صنعت را با گفتگو ساخت و بیش از ده سال پیش، شرکت را تاسیس کرد. حالا او در دهه 40 عمر خود، می داند که دیگر برای اینترنت پیر است. بنابر این به طور سیستماتیک از کارآفرینان و افراد جوان می خواهد که شام بروند خانه او. چرا این کار را می کند؟ چون در حال شبکه سازی است و می خواهد دیدگاه ها و چشم اندازهای جدیدی بیابد. در یکی از این شام ها، او هیوستون را دعوت کرده بود، موسس دراپ باکس که خیلی از او جوان تر است. مذاکرات آنها در نهایت منجر شد به محصول جدیدی به نام چَتِر که به صورت خلاقانه ای فیس بوک و توئیتر را ادغام می کند.

این ایده، بدون گفتگو بین نسل های مختلف، غیر ممکن بود. نمونه دیگری را ببینید. برادران مک ویکر در کسب وکار بتونه ی صنعتی بودند. همسر یکی، خانمی بود با شغل معلمی. یک شب، سرِ شام، خانم غرو لند کرد که این خمیرهای بازی خشک می شوند و از هم وا می روند. این باعث شد که برادر شوهرش  بگوید: این بتونه ها را امتحان کنید، برای مصارف صنعتی می سازیم. چرا فردا یک قوطی از آن را برای دانش آموزانت نمی بری، شاید بتوانند با آن بازی کنند و مجسمه بسازند؟ او هم بتونه ها را برد. بچه ها عاشقش شدند. الان 50 سال گذشته  و 2 میلیارد قوطی خمیر بازی فروخته اند، اما کل آن ایده، از مکالمه ای سر میز شام، بین دو نفر از دو صنعت و دو شغل متفاوت به وجود آمد. این چیزی است که با شبکه سازی برای ایده ها حاصل می شود. تاکید می کنم در این نگاه، با کسانی صحبت می کنیم که با ما متفاوت اند.

منبع:

MIT leadership Center